Η είδηση του θανάτου του ακόμα δεν έπαιξε στα κανάλια και τα ραδιόφωνα της θολοκουλτούρας, ούτε πιστεύω πως θα αναφερθεί κάποιο από αυτά εκτενώς στο πρόσωπό του, όπως αρμόζει σε κάθε επιστήμονα αυτού του βελινεκούς, σε κάθε δάσκαλο που αρνείται να γίνει νεοταξικό φερέφωνο, σε κάθε Έλληνα που δεν μασά τα λόγια του. Πως θα μπορούσαν άλλωστε, αφού εδώ και είκοσι χρόνια επιδεικτικά τον αγνοούσαν.
Το ποιός ήταν ο Νεοκλής Σαρρής, μπορεί να το πληροφορηθεί κανείς εύκολα και δεν θέλω να επεκταθώ. Θέλω μόνο να εκφράσω την θλίψη μου. Όχι μόνο γιατί το νήμα της ζωή του έφτασε στο τέλος του, αλλά γιατί ο λόγος, το έργο και η εν γένει στάση του λοιδορήθηκε και λοιδορείται από τα γνωστά τομάρια της δημοσιογραφίας που δυστυχώς εδώ και χρόνια λυμαίνονται τα μέσα (τηλεόραση, ραδιόφωνο κτλ) και πνίγουν κάθε ζωντανή φωνή, παραποιούν κάθε σοβαρό λόγο. Το γιατί το κάνουν δεν αφορά αυτή την ανάρτηση. Το κάνουν όμως και αυτό γεννά θλίψη. Η θλίψη αυτή θα μετατραπεί σε οργή...
Αιωνία η μνήμη σου Νεοκλή.
